Om kwart voor negen wordt ik wakker, oeps wat laat al. ( ja we hebben dan wel vakantie maar er moet wel doorgewerkt worden). Gauw schiet ik in mijn kleren en Jim volgt al snel. Ha ha stel dat we dat riante ontbijt van Padre Oaks missen. Ik haal het op bij het office en we smikkelen even later van de muffin en het kleffe croissantje.

Het is vandaag iets meer dan 110 mijl naar San Francisco. We willen de kustweg highway 1 zolang mogelijk volgen en toetsen alles keurig in bij Tommie. Op pad en even later kom ik er achter dat ik mijn spijkerjasje en shawl in het motel heb achter gelaten. ( er was zo' n verstopte kapstok) gelukkig zijn we nog maar net op weg en is omdraaien geen vraag.

Even later volgen we de highway waar we wederom van de een in de andere verbazing vallen. Wat een prachtige weg. We stoppen af en toe om even te kijken en besluiten om bij Santa Cruz een stop te maken voor de lunch. volgens de reisgids een mooie plaats met een mooie lange pier en boulevard. We stranden op een leuk terras met leuke dames als bediening. Een van hen begroet ons, met how do you do gays? I am Wendy ??? Zal ik maar zeggen. en zal jullie bediening verzorgen. Jaaahhhh dat is nog eens wat anders dan bij ons he. We hebben dit vooral sinds we aan de kust vertoeven al meerdere malen meegemaakt. zou het je een heel speciaal gevoel moeten geven ?? We kiezen voor een visplate, 1 portie voor ons tweeen. Gelukkig is dat voor de lunch een goede keuze geweest want het is een flinke portie en de vis is allemaal gefrituurd dus dat vult goed. omdat de vijf nog niet in het uur is moet er een foto gemaakt worden van het heerlijke glas sauvignon met de tijd op dat moment. So what??

We moeten terug naar de parkeerplaats omdat de tijd om is, maar we hadden daar best langer kunnen blijven zitten in de zon. Op de achtergrond was een attractiepark en op het strand werd volop beach volley gespeeld. leuk om naar te kijken. Maar wij hebben andere verplichtingen, on the road richting SF.

We stoppen nog verschillende keren oa bij Bean Hollow State Beach. Soms moet je bijna de ruitenwissers aan zetten voor de nevell die over de weg sproeit door de hoge golven. Oke een beetje overdreven maar er zijn echt heel hoge golven en in de verte is echt een waas te zien van het op spetterende water.

Na half moon bay komen we al snel in de zondagse verkeersdrukte van San Francisco. Onze Tommy laveert ons door het centrum naar ons hotel: Coventry Motor Inn. Het hotel was duurder dan alle andere omdat we onze auto ook onder het hotel kunnen parkeren. Aan alles kun je merken dat het een duurder segment in de hotelbranche is; de kamer voelt schoner, de ontvangst is prettiger, de tv is groter en de koffie smaakt zelfs lekkerder. Na ons te hebben verfrist, duiken we het vroege avondleven in van San Francisco. We zitten midden in het centrum dus Fishermans Wharf is zo gevonden al moeten we eerst nog een stukje legerbasis doorkruisen. Natuurlijk is het druk op en around the wharf en we eten uiteindelijk buiten bij een visrestaurant. Tilly verorbert een halve krab en ik houd het bij een fishplatter. De dikke aardappel-vissoep is overheerlijk. Tilly geniet van de krab en ik moet zelfs een aantal frietjes laten staan omdat ik het niet meer op kan. We gaan via een andere weg naar het hotel terug en dat betekent een enorme heuvel op- en daarna weer aflopen. Morgen zullen we het trammetje dit werk laten doen. Een heerlijke laatste volle dag in de USA enne.........ik wil best nog een keertje!