Reis-zuid-west-amerika.reismee.nl

Joshua Tree park

Maandag 17 november, we zijn al ruim 2 weken onderweg en wat hebben we al veel gedaan en gezien. Vandaag worden we wakker in Caliente Tropics en op het feit na dat wifi moeilijk verloopt is er eigenlijk niets op dit motel aan te merken. We nemen steeds middenklassers, althans zo zien wij dat en dan kijken we naar de prijs. Per nacht zo'n 50 tot 60 UD vinden wij een aardige prijs.
Soms sla je de plank mis maar over het algemeen is het prima. Vooral die Amerikaanse bedden, allen boxspring zijn heerlijk, maar dat hadden we geloof ik al n keer verteld.
Van 4 tot 6 was ik wakker, ff met luc en miek geappt en toen toch nog n uurtje geslapen.
Vandaag geen ontbijt in het hotel, dus op zoek naar een plek om te ontbijten. Het wordt het terras bij Starbucks, lekker met een cappuccino en een croissant. En nog een of ander Amerikaans soft warm broodje dat we delen. Haha er zit een gebakken ei in. En t smaakt niet eens heel slecht.
Wat is het heet in de zon. Er zit een dame met een hondje op t terras en steeds loopt ze ermee naar een boom, hij zij moet plassen en och als hij zij t niet doet, pakt ze hem haar weer op de arm en tut verder. Tja!!!
FF wachten mijn neus snuiten, dat bloederig gebeuren wil maar niet overgaan, niet echt fijn!!
Op pad richting Joshua Tree park. Dat ligt toch nog zo'n dikke 80 km van ons hotel vandaan.
Als je alleen overnacht voor Joshua park dan is het aan te raden om dichterbij een ingang van het park te overnachten. ons maakt t niet uit we hebben de tijd.
Net buiten de stad richting zien we wat we al gelezen hadden. De eerste windmolens en al snel volgen er vele vele meer. Heel veel staan er stil, hoe werkt dat nu?
In totaal staan er in Palm Springs 3400 molens, die de hele stad voorzien van stroom. Prima toch? En wind hebben we gisteren ervaren is hier genoeg!
Dan komt het Visitors center in zicht. We kijken daar naar een mooie video over het park en weten dan al ongeveer waar we in t park naar toe willen. de Barker dam waar een wandeling van 1,5 mile is en voor later de wandeling van de Ryan mountain die ongeveer 3 uur duurt.
We moeten met de planning er ook rekening mee houden dat het nu om 5 uur al donker is en dus zeg ik, Jim, zullen we maar met de langste wandeling beginnen? ( zijn we in ieder geval voor het donker terug ).
Onderweg moeten we stoppen voor een kitfox, die gewoon op de weg staat. Gauw foto en filmpje maken. Het is een soort hond, maar deze lijkt een beetje versuft.???
We beginnen met de Hidden Valley n rondwandeling ook 1 mile. Jim denkt dat is een mooie luchtige wandeling.
We wandelen tussen de Joshua tree bomen en de meest kolossale rotsformaties door. Overal zijn paadjes met voetstappen, we dwalen wat rond maken foto's en dan........zijn we de weg kwijt.
Alles lijkt op elkaar en hier hebben we geen bewegwijzerd pad gezien. Eerst denk je o we lopen om die rots heen en dan blijkt zo' n rots groter en langer dan je denkt en het wordt een hele berg waar je niet doorheen kunt lopen.
Ons rondje wordt er een van dik 2 uur en ja we hebben de weg terug gevonden en moesten een heel eind over de geasfalteerde weg terug lopen. Ik kan je vertellen, dat voelt niet fijn daar in de woestenij van het pedje te zijn.
Terug bij de auto onze lunch die we in het visitorscentrum hadden gekocht genuttigd en met frisse moed richting: Barkerdam.
Een goed aangegeven prachtig pad ( Jippie ) leidt ons naar de oude dam. Er is nauwelijks water in al die droogte te vinden. Dan is het ongeveer half 4 en vinden we het welletjes.
We rijden via de noorduitgang het park weer uit. Inmiddels gaat de zon onder en kleurt de lucht prachtig.
Jim heeft bedacht dat we bij Willyboy Saloon gaan eten. Dit heeft hij op de heenweg ergens zien staan en dus stoppen we daar. Lachen het is een echte saloon, de serveerster heeft een sexy corsetachtig pakkie aan en is overdreven Amerikaans aardig. In de Saloon staat zo' n stier waar je op kunt zitten. Dat ding gaat bewegen en je kunt er dan afgegooid worden. Wij wagen ons er niet aan. Er blijkt een familie avond te zijn, ook nog met karaoke.
Enkele kinderen doen een poging en de leidende mevrouw ook. Helaas .. Ze kan helemaal niet zingen maar of ze dat zelf in de gaten heeft betwijfelen we.
Het eten is lekker. We rijden naar Palm Springs. Vlak voor de stad lichten er honderden rode lampjes op in het donker, blijken veel van de windmolens een lampje te hebben. Ze gaan allemaal tegelijk aan en uit. Een vreemd gezicht.
En dan is het feierabend. De Amerikaanse Voice kijken en dancing with the stars. Morgen rijden we naar de kust waar we eerst Santa Barbera onveilig gaan maken. Jullie horen ervan. Groetje

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!