Reis-zuid-west-amerika.reismee.nl

Dagje San Francisco

Dagje San Francisco.
Net voor de wekker ( jaja die had ik gezet want het wordt nog n werkdagje vandaag ) zijn we wakker. Eerst de surf actie foto's bekijken van Jitske die al op de app staan en dan proberen we opnieuw on-line in te checken. Ditmaal lukt het wel, alleen durven we het nog niet aan om ze alleen digitaal op te slaan. We moeten dus op pad voor een internet cafe en daar zitten er wel wat in downtown, volgens de info die we opvragen. Maar eerst gaan we het vragen bij de hotelmanager, evenals de tweede vraag of de auto hier kan blijven staan tot n uur of twee.
Op beide vragen krijgen we een positief antwoord. Ze checkt in, print de boardingpassen uit en de auto, dat is geen enkel probleem. Ik zeg You are n Angel, en in rap Engels zegt ze tegen haar mannelijke collega : heb je dat gehoord??? Haha

Het is al vroeg warm in de stad, als je tenminste in de zon loopt. Op naar de Cable tram die al volop op en neer door de stad trekt. We lopen richting de Fishermans Warf waar de tram vertrekt en er moet ook nog ontbeten worden.
Toch maar eerst de tram in, die staat klaar en er is nog plaats. Haha hoe toeristisch maar....... N must want het is wel heel speciaal. Hij trekt helemaal naar boven de stad in en onderweg wordt je getrakteerd op de meest mooie uitzichten. Eigenlijk zouden er een paar mensen uit moeten stappen om meer ruimte en zicht te krijgen. De meeste mensen blijven zitten tot aan het eindstation Market om vervolgens Chinatown in te duiken.
Dat gaan wij ook doen. Het is er een gezellige drukte en wederom valt op hoe klein de Chinese mensen eigenlijk zijn en wat zijn wij dan reuzen. Nou ja wij, Jim dan he.
We gaan voor een lunch een chinees restaurant in. Met de lift naar 6 hoog. Het is een mooi restaurant maar er zitten verder geen gasten. Dat vinden we niks dus stappen we op. Mevrouw de bazin is hier niet van gecharmeerd, ze kijkt erg zuinig.
Het is inmiddels half 1 als we neer strijken op een zonnig ( wat later bloedheet werd ) terras op de hoek van de Columbus Ave nr 500 : Cafe Delucchi !! een echte aanrader en niet duur , ook mooi meeJim besteld een lunche plato met eggs, sauccis, polenta en het is heerlijk.
Mijn broodje, zeg maar brood is ontzettend lekker.
Ciabatta geroosterd met een huisgemaakte peanutsbutter, daarop verse banaan, met stukjes spek ( niet geschikt voor veggie maar wel lekker ) en dan iets van vijgenjam met??? Het is zoveel dat ik de helft meevraag in een doggiebag ! De eerste keer ! heb ik later op de middag nog mooi iets lekkers te smikkelen. Het terras stroomt vol en iedereen zit te puffen van de hitte eind november. Heerlijk!! Het weer schijnt hier voor dit moment ook wel bijzonder te zijn.

Na de lunch volgt het volgende karwei van de dag. De Lombard straat ( tevens de straat waar ons Hotel aan ligt ) is wereld beroemd. Namelijkals de meest bochtige straat van de wereld, hoewel dit slechts een klein stukje van de gehele straat betreft. Het stukje is slechts één huizenblok lang, maar telt acht scherpe haarspeldbochten. De straat is zo steil dat er alleen door het maken van deze haarspeldbochten te rijden is. En dat wil ik dus wel ff zien en Jim doet mee hoewel het voor hem niet echt hoeft. Dit bochtige stukje van Lombard Street loopt overRussian Hill, waar je de meeste motels van San Fr. Je kunt je voorstellen dat het naar boven lopen over het voetpad en trappen, zonder haarspeldbochten de nodige energie vraagt. Ik was begonnen met tellen van de trappen maar raakte de tel kwijt.Och het is leuk om gezien hebben. Ik denk dan, hoe krijgen die mensen die hier wonen hun spullen boven, stel dat je moet verhuizen en meer van dat soort gedoe.

Na dit gebeuren en zweet geguts lopen we naar beneden over de Lombard straat naar ons hotel Couventry Motor Inn om de auto op te halen. Na een bedankje aan de hotelmanager, tommie intoetsen waar we heen willen, duikt Jim lichtelijk gespannen het verkeer van San Francisco in. Het is druk maar Jim en Tommie zorgen dat we feilloos aankomen bij Rental car inname bij het vliegveld. We moeten weer met zo' n soort monorail naar de airport.

Alles gaat voorspoedig en ook door de douane is geen enkel punt. Er is op de heen en terugweg niet gevraagd naar het esta formulier of andere zaken.
Dan is het tijd overbruggen tot aan de instaptijd. We kijken wat rond in duty free en ik koop zen van sheseido. O ja om honger te voorkomen eten we verrukkelijke susi bij Tomokazu !! Wederom aan te raden! Zo heerlijk!!

Om goed 6.00 p.m. kunnen we boarden en alles verloopt voorspoedig we zitten prima met ons tweetjes en hebben mooi uitzicht naar buiten.

Op naar Zurich! We zijn nauwelijks onderweg als er een drankje wordt geserveerd en al vlot volgt de warme maaltijd. Mijn vegetarische is niet lekker, rare ongare groenten, dat overigens het enige minpuntje is van Swiss airlines. Alles verloopt vriendelijk aardig en is goed verzorgd.Jim dut een paar maal even in maar je kunt t geen slapen noemen. Ik hoor voortdurend het geluid van het vliegtuig maar met de oorpluggen ( lees oordoppen) wordt het wel n stuk minder.
Helaas blijft de slaap ver weg. Ondanks dat vliegt de tijd voorbij en landen we volgens plan in Zurich. En die landing ging zo langzaam maar gestaag dat we nauwelijks merkten dat vliegtuig de grond raakte. Nog nooit zo perfect mee gemaakt!! Dan moeten we even wachten voordat we de reis voort kunnen zetten richting Amsterdam.
Na een dik uur vliegen landen we in Amsterdam waar Luc, Lena en Niek ons verwelkomen. Wat fijn dat ze ons op wachten. De kou in Nederland is wel ff schrikken, het is echt koud !! We ( lees zij ) eten een hapje samen en rond 8 uur vertrekken we richting Utrecht om Niek af te zetten thuis. Dan op weg naar huis. Jim klaart deze klus in een uur en dan zijn we weer thuis. Op tafel prijkt een mooi boeket van Jitske. Welkom Thuis en...... Ze heeft ook nog eens al het gevallen blad uit de tuin geveegd. Toppertje.
Het is 1.00 uur als we na een glas wijn naar bed gaan. Ik ben dan meer dan 30 uur wakker maar heb er nog geen last van.
We hebben een fantastische reis gemaakt !!!!

Reacties

Reacties

Peter Volkert

Ik heb zo genoten van jullie reis relaas. Voelde me bijna naast jullie zitten in die tram en herinnerde me hoe ik last kreeg van hoogtevrees in SF. Alleen maar al tijdens het wandelen op steile straten.

Dank voor het delen en welkom thuis,

Peter

veronique

This blog was assum!
Thanks zijn

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!